Όταν ακούς όμως για πολλά σταφύλια-κράτα και μικρό καλάθι.

Για δοκιμαστικά νεαρών Ελλήνων παικτών στο εξωτερικό ακούμε, αλλά απο ουσία τίποτα. Τι σόι δοκιμαστικά είναι αυτά καθώς μόνο τον τελευταίο χρόνο έχουμε ακούσει για περισσότερους απο 40 και βάλε πιτσιρικάδες που έκαναν το ταξίδι και γύρισαν πίσω στα πάτρια εδάφη...άπραγοι.

Η το επίπεδο είναι υψηλό και οι ξένοι κόβουν τα φυντάνια μας...η κάτι άλλο συμβαίνει.

Στο παρελθόν κάποιος πατέρας μου είχε ''σφυρίξει'' πως γνωστός μάνατζερ του είχε τάξει δοκιμαστικό σε κορυφαίο γερμανικό σύλλογο. Το ταξίδι πραγματοποιήθηκε, ο πατέρας πλήρωσε τα μεταφορικά και κάτι ''ψιλά'' ακόμη, αλλά δεν είδε ποτέ το γιόκα του στο τερέν.

Γύρισαν πίσω άπραγοι. Για τέτοια δοκιμαστικά μιλάμε;

Απαγορεύεται ο μάνατζερ να ζητά χρήματα από την οικογένεια του παίκτη για να τον πάει κάπου για δόκιμη, είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό!  Στην Ελλάδα όμως είναι πολλοί αυτοί που υπόσχονται να πάνε το παιδί πχ στον Άγιαξ η στην Λίβερπουλ και ζητούν μίζα αστρονομική.

Κακά τα ψέμματα όμως δεν φταίει σε όλα ο Ατζέντης, φταίει και ο πρόθυμος «γονιός-πελάτης» που την «ψάχνει» και τελικά γίνεται εύκολος μεζές του επαγγελματία μάνατζερ που και αυτός τον ψάχνει.

Ξυπνάτε γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι και πονηροί!!!